accipio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

accipio, accipere, accepi, acceptum

•    

  
   API: /atˈtʃipio atˈtʃipere atˈtʃepi atˈtʃeptum/ (ecclesiastice)

Notatio

← ad + capio

Verbum transitivum

accĭp|ĭō, -ĕre, accēpī, acceptum

1. √ Capio ad ipsum.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
accip-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	accipiō	accipiam		accipiēbam	acciperem	accipiam
II. sing.	accipis	accipiās	accipe!	accipiēbās	acciperēs	accipiēs	accipitō!
III. sing.	accipit	accipiat		accipiēbat	acciperet	accipiet	accipitō!
I. plur.	accipimus	accipiāmus		accipiēbāmus	acciperēmus	accipiēmus
II. plur.	accipitis	accipiātis	accipite!	accipiēbātis	acciperētis	accipiētis	accipitōte!
III. plur.	accipiunt	accipiant		accipiēbant	acciperent	accipient	accipiuntō!
Thema	Vox passiva
accip-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	accipior	accipiar		accipiēbar	acciperer	accipiar
II. sing.	acciperis	accipiāris	accipere!	accipiēbāris	acciperēris	accipiēris	accipitor!
III. sing.	accipitur	accipiātur		accipiēbātur	acciperētur	accipiētur	accipitor!
I. plur.	accipimur	accipiāmur		accipiēbāmur	acciperēmur	accipiēmur
II. plur.	accipiminī	accipiāminī	accipiminī!	accipiēbāminī	acciperēminī	accipiēminī	—
III. plur.	accipiuntur	accipiantur		accipiēbantur	acciperentur	accipientur	accipiuntor!

Thema	Vox activa
accēp-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	accēpī	accēperim	accēperam	accēpissem	accēperō
II. sing.	accēpistī	accēperis	accēperās	accēpissēs	accēperis
III. sing.	accēpit	accēperit	accēperat	accēpisset	accēperit
I. plur.	accēpimus	accēperimus	accēperāmus	accēpissēmus	accēperimus
II. plur.	accēpistis	accēperitis	accēperātis	accēpissētis	accēperitis
III. plur.	accēpērunt	accēperint	accēperant	accēpissent	accēperint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	accipere	accēpisse	acceptūrum, -am, -um esse	accipiēns		acceptūrus, -a, -um­
Vox passiva	accipī	acceptum, -am, -um esse	acceptum īrī		acceptus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
accipiendī		accipiendus, -a, -um			acceptum	acceptū

Translationes

capere ad ipsum	dilatare ▼

capere ad ipsum	collabi ▲

Anglice: accept (en) Batave: aanvaarden (nl), ontvangen (nl)

Loci

Exempla

Coelius Calcagninus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVI.

• Ex quo nobis multo maxima illa difficultas adsurgit, de qua paulo ante diximus, dediscendi scilicet verba corruptissima quae alii Gothis, alii Langobardis, alii Mauris et Vandalis accepta ferunt; ego ex omnium faece hausta contenderim. Coelius Calagninus

Cf.: Ciceronian Controversies, ed. Joann Dellaneva, English Translation: Brian Duvick. Cambridge, Mass, London, England 2007. P. 162.