Aristoteles

Latine

Aristoteles.

Appellatio pronuntiatusque

API: /arkiˈmeːdeːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: A·ris·to·te·lēs — morphologica: Aristotel-es

Notatio

← Graeca Antiqua: Ἀριστoτέλης (Aristotélēs)

Nomen proprium

Aristotel|ēs, -is masc.

1. Philosophus Graecus.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Aristotelēs	—	I
gen.	Aristotelis Aristotelī	—	II
dat.	Aristotelī	—	III
acc.	Aristotelem Aristotelēn	—	IV
abl.	Aristotele	—	VI
voc.	Aristotelēs	—	V

Dictiones derivatae

• Aristotelēus, Aristotelīus

Translationes

Philosophus Graecus

• Anglice: Aristotle (en)

• Germanice: Aristoteles (de) m