Berolinae
Discretiva
Berolinae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
Berolīnae | casus genitivus singularis | nominis Berolīna |
Berolīnae | casus dativus singularis | nominis Berolīna |
Berolīnae | casus locativus singularis | nominis Berolīna |
Berolīnae | casus nominativus pluralis | nominis Berolīna |
Berolīnae | casus vocativus pluralis | nominis Berolīna |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /beroˈliːnae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Be·ro·lī·nae — morphologica: Berolin-ae
Usus
+/-Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Itinerarium breve Segebergense anno ab oppido condito DCCCLXXV lingua Vicelini monachi et Lotharii III Caesaris amicis linguae Latinae scriptum D. Kolschöwsky auctore. Aquis Segebergensibus anno p.Chr.n. MMIX. —Berolinae (PDF)