Charon

Latine

Notatio

← Graeca Antiqua Χάρων

Nomen proprium

Chăr|ōn, -ōntis masc.

1. In mythologiis Graecis, portitor, qui mortuos in cumba trans flumen Acherontem ad inferos transportavit.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	Chărōn	—	I
gen.	Chărōntis	—	II
dat.	Chărōntī	—	III
acc.	Chărōntem	—	IV
abl.	Chărōnte	—	VI
voc.	Chărōn	—	V

Translationes

Anglice

Charon

Francogallice

Charon masc.

Germanice

Charon masc.