Europa
Appellatio pronuntiatusque
+/-Eurōpa API: /eu̯ˈroːpa/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Eu·rō·pa — morphologica: Europ-a
Formae aliae
+/-Notatio
+/-- ← Graeca Antiqua: Εὐρώπη (Eurōpē)
Nomen proprium
+/-Eurōp|a, -ae fem.
- (Myth.) filia Agenoris Regis Phoenicum, quam Iupiter, in bovis speciem transformatus, rapuit.
- (Geog.) continens, pars occidentalis Eurasiae.
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | Eurōpa | —
|
I |
gen. | Eurōpae | —
|
II |
dat. | Eurōpae | —
|
III |
acc. | Eurōpam | —
|
IV |
abl. | Eurōpā | —
|
VI |
voc. | Eurōpa | —
|
V |
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Filia Agenoris | dilatare ▼ |
---|
Filia Agenoris | collabi ▲ |
---|
Continens | dilatare ▼ |
---|
Continens | collabi ▲ |
---|
|
Discretiva
Europa dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-Eurōpā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
Eurōpā | casus ablativus singularis | substantivi Eurōpa |
Appellatio pronuntiatusque
+/-Eurōpā API: /eu̯ˈroːpaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Eu·rō·pā — morphologica: Europ-a