Germani
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /gerˈmaːniː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Ger·mā·nī — morphologica: German-i
Nomen proprium +/-
Germān|ī, -ōrum masc. plur.
- Gentes Germanicae antiquae
- Cives Sacri Romani Imperii
Declinatio +/-
| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | —
|
Germānī | I |
| gen. | —
|
Germānōrum | II |
| dat. | —
|
Germānīs | III |
| acc. | —
|
Germānōs | IV |
| abl. | —
|
Germānīs | VI |
| voc. | —
|
Germānī | V |
Translationes +/-
Discretiva
|
Germani dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| Germānī | casus genitivus singularis | nominis Germānus |
| Germānī | casus nominativus pluralis | nominis Germānus |
| Germānī | casus vocativus pluralis | nominis Germānus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
-
API: /gerˈmaːniː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Ger·mā·nī — morphologica: German-i
Loci +/-
| C. Plinius Secundus 23-79 | Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600} |
Ioannes Keplerus 1571-1630 |
|||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- stipendiariorum autem celeberrimi Alabanenses, Bastitani, Consaburrenses, Dianenses, Egelestani, Ilorcitani, Laminitani, Mentesani qui et Oretani, Mentesani qui et Bastuli, Oretani qui et Germani cognominantur, caputque Celtiberiae Segobrigenses, Carpetaniae Toletani Tago flumini inpositi, dein Viatienses et Virgilienses. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Latinitas postclassica +/-
- quis tumidum guttur miratur in Alpibus, aut quis
- in Meroe crasso maiorem infante mamillam?
- caerula quis stupuit Germani lumina, flavam
- caesariem et madido torquentem cornua cirro?
- nempe quod haec illis natura est omnibus una. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [3][2]
Latinitas nova +/-
- Sic etiam complexiones hominum in diversis locis diversae. Germani habent corpora generaliter proceriora, fortiora, bene colorata, sed tarda et gravia; Hispani generaliter brev iora, sicciora, decolora, sed agilia. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [4][2]
- Et Germani nostri nil minus habent illa vini guttula, quae post cyathum exhaustum super unguem exeutitur ibique haerens mole sua stat. —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri [5][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 4, [25] — Germani
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: Germani.
- ↑ 3.0 3.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIII, versus 164 — Germani
- ↑ 4.0 4.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis (Universitas Turicensis): Cap. : De virtute loci. — Germani
- ↑ 5.0 5.1 JOANNIS KEPLERI S. C. MAJEST. MATHEMATICI: STRENA seu DE NIVE SEXANGULA. FRANCOFURTI AD MOENUM apud GODEFRIDUM TAMBACH. Anno MDCXI.