Germano
Discretiva
|
Germano dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| Germānō | casus dativus singularis | nominis Germānus |
| Germānō | casus ablativus singularis | nominis Germānus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /gerˈmaːnoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Ger·mā·nō — morphologica: German-o
Loci
+/-| Petronius Arbiter ca. 14-66 | Ioannes Keplerus 1571-1630 |
|||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Sanguine Germano sexagintaque triumphis
- esse nocens coepi. Quanquam quos gloria terret,
- aut qui sunt qui bella vident? Mercedibus emptae
- ac viles operae, quorum est mea Roma noverca. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]
Latinitas nova
+/-
- Nam si Germano quaeras, nix quid sit, respondebit Nihil, siquidem Latine possit. —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXXII. — Germano
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: Germano.
- ↑ 3.0 3.1 JOANNIS KEPLERI S. C. MAJEST. MATHEMATICI: STRENA seu DE NIVE SEXANGULA. FRANCOFURTI AD MOENUM apud GODEFRIDUM TAMBACH. Anno MDCXI.