Hilaria
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /hiˈla.ri.a/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Hi·la·ri·a — morphologica: Hilari-a
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-Hĭlăr|ĭa, -ĭum neut., plur.
- Dies aequinoctii vernis, quem antiqui celebrant in honorem Cybelis Matris deûm et Attinis tamquam laetitiae exordium.
Declinatio
+/-n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | —
|
Hilaria | I |
gen. | —
|
Hilarium Hilariōrum |
II |
dat. | —
|
Hilaribus Hilariīs |
III |
acc. | —
|
Hilaria | IV |
abl. | —
|
Hilaribus Hilariīs |
VI |
voc. | —
|
Hilaria | V |
Usus
+/-Latinitas postclassica
Dictiones collatae
+/-Translationes
+/-Dies aequinoctii vernis, quem antiqui celebrant in honorem Cybelis Matris deûm | dilatare ▼ |
---|
Dies aequinoctii vernis, quem antiqui celebrant in honorem Cybelis Matris deûm | collabi ▲ |
---|
Nomen proprium
+/-Hilari|a, -ae fem.
- Praenomen femininum.
- (Taxinomia) genus in familia plantarum florentium.
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | Hilaria | —
|
I |
gen. | Hilariae | —
|
II |
dat. | Hilariae | —
|
III |
acc. | Hilariam | —
|
IV |
abl. | Hilariā | —
|
VI |
voc. | Hilaria | —
|
V |