Ignis

Appellatio pronuntiatusque

+/-
ignis API: /ˈiŋnis/(classice)
ignis API: /ˈiɲɲis/(ecclesiastice)
Syllabificatio phonetica: ig·nis — morphologica: ign-is
¶ i longa in hoc verbo (īgnis) testificata est in epigraphia, sed etymologia et posterior historia verbi non permittunt hanc appellationem in loquella usuali.

Notatio

+/-
← A lingua prisca Indoeuropaea *egni-.

Nomen substantivum

+/-

īgn|is, -is masc.

  1. Evolutio lucis calorisque in combustione corporum; combustio.

Declinatio

+/-
f. sing. plur.
nom. īgnis īgnēs I
gen. īgnis īgnium II
dat. īgnī īgnibus III
acc. īgnem īgnēs
īgnīs
IV
abl. īgne
īgnī
īgnibus VI
voc. īgnis īgnēs V

Dictiones collatae

+/-

Collocationes

Antonyma · contraria

Translationes

+/-