iron
(Redirectum de Iron)
Anglice I +/-
Appellatio +/-
- API: /ˈaɪɚn/ (Americane)
Notatio +/-
- = Anglica Media iren
- = Anglica Antiqua íren
- ← Protogermanice *īsarno-
Ab origine a radice Protindoeuropaea *eis- “ira”, fortasse via una lingua Celtica.
Nomen substantivum +/-
iron (materiale; pl: irons)
- ferrum (-i, n.) || √ Elementum 26; symbolus: Fe
- Ferrum ut ferramentum, praesertim:
- Ferrum levigatorium vestimenti.
- (pluraliter) Manicae, pedicae; compes.
- Fortitudo; potestas; inflexibilitas.
Nomen adiectivum +/-
iron
- ferreus (-a, -um)
- Color ferreus.
- Quam ferrum in fortitudine, stabilitate, etc.
Dictiones collatae +/-
Systema Periodicum Anglicum | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Dictiones derivatae +/-
Collocationes
Anglice II +/-
Partes principales | |
---|---|
praes. III.sg. | irons |
part. praes. | ironing |
praet. | ironed |
part. praet. | ironed |
Notatio +/-
“Ferrum adhibere,” ab iron nomine.
Verbum transitivum +/-
iron
Formae affines +/-
- Graeca Antiqua: irōn — vide s.v. ἰρών.
- Graeca Antiqua: īrōn — vide s.v. εἴρων.