Sappho
Notatio
+/-A voce Palaeograeca Σαπφώ (Sapphṓ).
Nomen proprium
+/-
Sapph|ō, -ūs fem.
- poetria lyrica Graeca saeculi VII ante aer. vulg.
| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | Sapphō | —
|
I |
| gen. | Sapphūs | —
|
II |
| dat. | Sapphuī | —
|
III |
| acc. | Sapphō Sapphon |
—
|
IV |
| abl. | Sapphō Sapphū |
—
|
VI |
| voc. | Sapphō | —
|
V |
Latina med. et nov. etiam:
| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | Sapphō | —
|
I |
| gen. | Sapphōnis | —
|
II |
| dat. | Sapphōnī | —
|
III |
| acc. | Sapphōnem | —
|
IV |
| abl. | Sapphōne | —
|
VI |
| voc. | Sapphō | —
|
V |
Fontes
- ↑ De accusativo "Sapphon" vide: Conradus Lycosthenes, Theatrum vitae humanae, Basileae, anno 1565, pag. 528; Aeneas Sylvius Piccolomineus, Opera Geographica et historica, Francoforti et Lipsiae, anno 1707, pag. 151. De dativo "Sapphui" ac ablativo "Sapphu" vide: Timotheus Myakin, Per Coloniam Agrippinam ad Lesbum: Sapphus fide dignae occursus, Novosibirsci, anno 2012, pag. 6. De formis aliis vide: Charlton T. Lewis ac Charles Short, A Latin Dictionary: Sappho.