annihilamus

Discretiva

annihilamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
annihilāmus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	annihilō (annihilāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /an.ni.hiˈlaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: an·ni·hi·lā·mus — morphologica: annihil-amus

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Cum enim linguarum cognitio et mathematicae est maxime necessaria studio Latinorum, ut tactum est superius, et exponetur loco opportuno, et fuit praecipue in usu sanctorum et omnium sapientum antiquorum, nos moderni negligimus hoc et annihilamus et reprobamus, quia ista et eorum utilitatem nescimus. —Opus maius Rogerii Baconis. (c.1214–1294). Pars prima, capitulum XII.