assumuntur

Discretiva

assumuntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
assūmuntur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	assūmō (assūmere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /as.suːˈmuntur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: as·sū·mun·tur — morphologica: as-sum-untur

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Subiecta vero adiectiva sunt quaedam quae locis praedictis adiici possunt differentia a suis substantivis in hoc quod illa perpetuo manent eadem et immobilia: haec vero licet perpetuo inibi manere debeant atque maneant: tamen pro occasione adventantium formarum, atque imaginum moventur, alterantur, et in varios, atque diversos usus assumuntur, dum per ea aliquid sit, vel ipsi actioni eadem inseruntur quoquo pacto. —Cantus Circaeus Iordani Bruni