Gallicus
Latine I +/-
Notatio +/-
A populo qui Galli vocantur.
Nomen adiectivum +/-
Gallĭc|us, -a, -um
- √ De Gallia, eius populo, lingua, vel sim.
Declinatio +/-
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | Gallĭcus | Gallĭca | Gallĭcum | nom. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭca |
gen. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭcī | gen. | Gallĭcōrum | Gallĭcārum | Gallĭcōrum |
dat. | Gallĭcō | Gallĭcae | Gallĭcō | dat. | Gallĭcīs | Gallĭcīs | Gallĭcīs |
acc. | Gallĭcum | Gallĭcam | Gallĭcum | acc. | Gallĭcōs | Gallĭcās | Gallĭca |
abl. | Gallĭcō | Gallĭcā | Gallĭcō | abl. | Gallĭcīs | Gallĭcīs | Gallĭcīs |
voc. | Gallĭce | Gallĭca | Gallĭcum | voc. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭca |
Translationes +/-
Latine II +/-
Notatio +/-
A Gallus (flumine).
Nomen adiectivum +/-
Gallĭc|us, -a, -um
- Qui pertinet ad flumen Phrygicum quod Romanis Gallus vocabatur, nunc Turcis Göksu.
- poët. Phrygicus.
- Qui ad Gallum sive sacerdotem Cybeles pertinet.
Declinatio +/-
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | Gallĭcus | Gallĭca | Gallĭcum | nom. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭca |
gen. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭcī | gen. | Gallĭcōrum | Gallĭcārum | Gallĭcōrum |
dat. | Gallĭcō | Gallĭcae | Gallĭcō | dat. | Gallĭcīs | Gallĭcīs | Gallĭcīs |
acc. | Gallĭcum | Gallĭcam | Gallĭcum | acc. | Gallĭcōs | Gallĭcās | Gallĭca |
abl. | Gallĭcō | Gallĭcā | Gallĭcō | abl. | Gallĭcīs | Gallĭcīs | Gallĭcīs |
voc. | Gallĭce | Gallĭca | Gallĭcum | voc. | Gallĭcī | Gallĭcae | Gallĭca |