abiture

Discretiva

abiture dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
abitūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii abitūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /abiˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·i·tū·re — morphologica: ab-itur-e