Discretiva

  absolutae dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
absolūtae casus genitivus singularis · genus femininum participii absolūtus
absolūtae casus dativus singularis · genus femininum participii absolūtus
absolūtae casus nominativus pluralis · genus femininum participii absolūtus
absolūtae casus vocativus pluralis · genus femininum participii absolūtus

Appellatio +/-

 API: /absoˈluːtae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tae — morphologica: ab-solut-ae

Loci +/-

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova +/-

saec. XVI.

  • Imo secundum hoc distinguuntur naturalia a mathematicis et metaphysicis, quod haec ipsa in sui ratione, consideratione et consistentia materiam complectuntur; mathematica considerant de formis, quae licet habeant esse in materia, tamen absolutae a materia considerantur; metaphysicus vero de formis illis, quae neque secundum esse neque secundum considerationem materiam agnoscunt. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber I. Cap. : De forma.  — absolutae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutae.