Latine I +/-

  Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.
 
DEUS ADIUTOR.

Notatio +/-

Ab adiuvo.

Nomen substantivum +/-

ădjūt|ŏr, -ōris (m; f: adiutrix)

  1. √ Qui adiuvit.
    1. Aliqui cui officium adiuvandi est.
    2. (scaenice) Histrio secondarius protagonistae.

Declinatio +/-

sing. plur.
nom. ădjūtŏr ădjūtōrēs I
gen. ădjūtōris ădjūtōrum II
dat. ădjūtōrī ădjūtōribus III
acc. ădjūtōrem ădjūtōrēs IV
abl. ădjūtōre ădjūtōribus VI
voc. ădjūtŏr ădjūtōrēs V

Translationes +/-

Latine II +/-

Notatio +/-

Ab adiuto.

Verbum deponens +/-

ădjūt|or, -āri, -ātus sum

  1. adiuto

Coniugatio +/-

Radix praesens ădjūt-
Praesens indicativum
dep. sing. plur.
I. ădjūtor ădjūtāmur
II. ădjūtāris ădjūtāminī
III. ădjūtātur ădjūtāntur
Imperativus
dep. ădjūtāre ădjūtāminī
Imperativus futurus
II. ădjūtātōr
III. ădjūtātōr ădjūtantor
Praesens subiunctivum
dep. sing. plur.
I. ădjūter ădjūtēmur
II. ădjūtēris ădjūtēminī
III. ădjūtētur ădjūtentur
Imperfectum indicativum
dep. sing. plur.
I. ădjūtābar ădjūtābāmur
II. ădjūtābāris ădjūtābāminī
III. ădjūtābātur ădjūtābantur
Imperfectum subiunctivum
dep. sing. plur.
I. ădjūtārer ădjūtārēmur
II. ădjūtārēris ădjūtārēminī
III. ădjūtārētur ădjūtārentur
Futurum indicativum
dep. sing. plur.
I. ădjūtābor ădjūtābimur
II. ădjūtāberis ădjūtābiminī
III. ădjūtābitur ădjūtābuntur
Infinitivi
act. dep.
praes. ădjūtārī
perf.
Participia
praes. ădjūtans, -antis
perf. ădjūtātus, -a, -um
fut. ădjūtātūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. ădjūtandum, -ī
adiect. ădjūtandus, -a, -um
supina ădjūtātum, ădjūtātū