Discretiva

  amande dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
amande casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi amandus

Appellatio +/-

 API: /aˈman.de/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·man·de — morphologica: amand-e

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • O frater mi dilecte, o rusticane amande, o dimidium animae meae, cur invidiam non deponis? cur eam diligis? Numquid mortem diligis, numquid ad suspendium pergis? numquid in lacum te projicis? —Sermones de Scripturis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Ad fratres in eremo commorantes (Universitas Turicensis). Sermo XVIII. De invidia cavenda — amande
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: amande.