Discretiva

  amicitias dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
amīcitiās casus accusativus pluralis substantivi amīcitia

Appellatio +/-

 API: /amiːˈki.ti.aːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mī·ci·ti·ās — morphologica: amiciti-as

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus -87…-54Titus Livius -58/+17P. Ovidius Naso -42…+18 C. Plinius Secundus 23-79M. Fabius Quintilianus ca. 35-100Marcus Valerius Martialis 40-103 P. Cornelius Tacitus
ca. 116
Aulus Gellius
ca. 130-170
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class.class. III IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • nam cum solitudo et vita sine amicis insidiarum et metus plena sit, ratio ipsa monet amicitias comparare, quibus partis confirmatur animus et a spe pariendarum voluptatum seiungi non potest. —De finibus Ciceronis [1][2]

class.

  • Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
accidere a nostro, Calve, dolore potest,
quo desiderio veteres renovamus amores
atque olim missas flemus amicitias:
certe non tanto mors immatura dolorist
Quintiliae, quantum gaudet amore tuo. —Carmina Catulli [3][2]

class.

  • Albani diruta Alba Romam traducti sunt, Latini Sabini in civitatem accepti. Volgatum illud, quia verum erat, in proverbium venit, amicitias immortales, mortales inimicitias debere esse. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

class.

  • Turpe quidem dictu, sed – si modo vera fatemur –
vulgus amicitias utilitate probat.
Cura quid expediat prius est quam quid sit honestum,
et cum fortuna statque caditque fides. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [5][2]

saec. I.

  • utraque sortiuntur Galli et praecinunt responsa, sed Magi utique circa hanc insaniunt: hac perunctos inpetrare quae velint, febres abigere, amicitias conciliare nullique non morbo mederi. —Naturalis historia Plinii [6][2]

saec. I.

  • Neque erat difficile vel veteribus vel novis exemplis palam facere, non aliunde maiores opes, honores, amicitias, laudem praesentem, futuram hominibus contigisse, nisi indignum litteris esset, ab opere pulcherrimo, cuius tractatus atque ipsa possessio plenissimam studiis gratiam refert, hanc minorem exigere mercedem, more eorum, qui a se non virtutes sed voluptatem, quae fit ex virtutibus, peti dicunt. —Institutio oratoria Quintiliani [7][2]

saec. I.

  • Praestiteris caro - quis non hoc laudet? - amico,
Ut potior vita sit tibi sancta fides;
Sed reddare tuis tandem mansure Sabinis
Teque tuas numeres inter amicitias. —Epigrammata M. Valerii Martialis [8][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • nam situs gentium, varietates proeliorum, clari ducum exitus retinent ac redintegrant legentium animum: nos saeva iussa, continuas accusationes, fallaces amicitias, perniciem innocentium et easdem exitii causas coniungimus, obvia rerum similitudine et satietate. —Annales P. Cornelii Taciti [9][2]

saec. II.

  • Ad hoc color quidam vetustatis in his versibus tam reverendus est, suavitas tam inpromisca tamque a fuco omni remota est, ut mea quidem sententia pro antiquis sacratisque amicitias legibus observandi, tenendi colendique sint. —Noctes Atticae A. Gellii [10][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Fuerunt in Grecia sapientes habiti qui dicerent nimias amicitias fugiendas, rationem afferentes quod innumeris et inevitabilibus nostris laboribus ac curis honeratos stultum sit alienis involvi et unius humeros multorum fasce pregravari satis sub proprio fatigatos; fundamentum beate vite securitatem: hoc velut ariete convelli, si eterna pro amicis solicitudo animum impellat et, ut ait Cicero, tanquam parturiat «unus pro pluribus». —Rerum memorandarum libri Petrarcae [11][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber primus. 20 [66] — amicitias
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 Vicicitatio: amicitias.
  3. 3.0 3.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 96. ad Gaium Licinium Calvum, versus 4 — amicitias (Bibliotheca Augustana)
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XL, caput 46, [12] — amicitias
  5. 5.0 5.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 3, versus 8 — amicitias
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 59, [106] — amicitias
  7. 7.0 7.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber duodecimus, XI. [29] — amicitias
  8. 8.0 8.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber decimus. XLIV, versus 10 — amicitias
  9. 9.0 9.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber IV. [33] — amicitias
  10. 10.0 10.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum IV, [3] — amicitias
  11. 11.0 11.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber III. 18: [1] — amicitias