Latine +/-

Appellatio +/-

brevis API: /ˈbre.wis/(classice)
Syllabificatio phonetica: bre·vis — morphologica: brev-is

Nomen adiectivum +/-

brĕv|is, -is, -e

  1. (loc.) Parvam distantiam inter fines suos habens, longitudine parvus.
  2. (temp.) Parvum tempus durans.

Declinatio +/-

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. brevis brevis breve nom. brevēs brevēs brevia
gen. brevis brevis brevis gen. brevium brevium brevium
dat. brevī brevī brevī dat. brevibus brevibus brevibus
acc. brevem brevem breve acc. brevēs brevēs brevia
abl. brevī brevī brevī abl. brevibus brevibus brevibus
voc. brevis brevis breve voc. brevēs brevēs brevia
brevis comparativusdilatare ▼
brevis comparativuscollabi ▲

Dictiones derivatae +/-

Composita

Progenies +/-

Translationes +/-

Parvam distantiam habensdilatare ▼
Parvam distantiam habenscollabi ▲
Parvam tempus duransdilatare ▼
Parvam tempus duranscollabi ▲

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • inesse enim necesse est in eo, qui ita sit affectus, et firmitatem animi nec mortem nec dolorem timentis, quod mors sensu careat, dolor in longinquitate levis, in gravitate brevis soleat esse, ut eius magnitudinem celeritas, diuturnitatem allevatio consoletur. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,
rumoresque senum severiorum
omnes unius aestimemus assis.
soles occidere et redire possunt:
nobis, cum semel occidit brevis lux,
nox est perpetua una dormienda. —Carmina Catulli [3][2]

Latinitas postclassica

saec. VI.  (ca. 523-525 p.C.n.)

  • Adde, quod hoc ipsum brevis habitaculi saeptum plures incolunt nationes lingua, moribus, totius vitae ratione distantes, ad quas tum difficultate itinerum, tum loquendi diversitate, tum commercii insolentia non modo fama hominum singulorum, sed ne urbium quidem pervenire queat. —Consolatio philosophiae Boetii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber primus. 12 [40] — brevis
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: brevis.
  3. 3.0 3.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 5. ad Lesbiam, versus 5 — brevis (Bibliotheca Augustana)
  4. 4.0 4.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - Consolatio philosophiae libri quinque. Ed. Ernst Gegenschatz/Olof Gigon, Monaci/Turici 1947. (Bibliotheca Augustana):  Liber secundus.  Sectio 7.p.  [7] — brevis