Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /ˈkantoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: can·tō — morphologica: cant-o

Verbum transitivum +/-

cant|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Sonos bene emittere, carmen proferre

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
cant- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. cantō cantem   cantābam cantārem cantābō  
II. sing. cantās cantēs cantā! cantābās cantārēs cantābis cantātō!
III. sing. cantat cantet   cantābat cantāret cantābit cantātō!
I. plur. cantāmus cantēmus   cantābāmus cantārēmus cantābimus  
II. plur. cantātis cantētis cantāte! cantābātis cantārētis cantābitis cantātōte!
III. plur. cantant cantent   cantābant cantārent cantābunt cantantō!
Thema Vox passiva
cant- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. cantor canter   cantābar cantārer cantābor  
II. sing. cantāris cantēris cantāre! cantābāris cantārēris cantāberis cantātor!
III. sing. cantātur cantētur   cantābātur cantārētur cantābitur cantātor!
I. plur. cantāmur cantēmur   cantābāmur cantārēmur cantābimur  
II. plur. cantāminī cantēminī cantāminī! cantābāminī cantārēminī cantābiminī
III. plur. cantantur cantentur   cantābantur cantārentur cantābuntur cantantor!
Thema Vox activa
cantāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. cantāvī cantāverim cantāveram cantāvissem cantāverō
II. sing. cantāvistī cantāveris cantāverās cantāvissēs cantāveris
III. sing. cantāvit cantāverit cantāverat cantāvisset cantāverit
I. plur. cantāvimus cantāverimus cantāverāmus cantāvissēmus cantāverimus
II. plur. cantāvistis cantāveritis cantāverātis cantāvissētis cantāveritis
III. plur. cantāvērunt cantāverint cantāverant cantāvissent cantāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
cantāre cantāvisse cantātūrum,
-am, -um esse
cantāns   cantātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
cantārī cantātum,
-am, -um esse
cantātum īrī   cantātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
cantandī cantandus, -a, -um cantātum cantātū

Dictiones collatae +/-

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Carmen proferredilatare ▼
Carmen proferrecollabi ▲

Nomen substantivum +/-

cant|ō, -ōnis masc.[1][2]

  1. Divisio administrativa exempli gratia Helvetiae, pagus.
 
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de Cantone.

Declinatio +/-

m. sing. plur.
nom. cantō cantōnēs I
gen. cantōnis cantōnum II
dat. cantōnī cantōnibus III
acc. cantōnem cantōnēs IV
abl. cantōne cantōnibus VI
voc. cantō cantōnēs V

Translationes +/-

Divisio administrativa exempli gratia Helvetiaedilatare ▼
Divisio administrativa exempli gratia Helvetiaecollabi ▲

Loci +/-

1549 1712
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

saec. XVI.

  • Anno 1549: Prima Mensis Aprilis Ao Domini 1549 post obitum Reverendissimi Principis Domini Johannis Jacobi (piae memoriae) Abatia 22 diebus Abbate vacante communi sufragio ac nutu Reverendissimi pariter ac Religiosissimi Princips Domini Dni Lucij Episcopi Curiensis Magnificorum prudentumque septem Cantonum Helveciorum ambasiatorum et totius Conventus Fabarini jn Abatem electus est reverendus Dominus Rodolfus Stucki de Glarona, qui antea Decanum agebat homo religione, virtute et ingenio eximius.[1]

saec. XVIII.

Fontes