contingitur

Discretiva

contingitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
contingitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	contingō (contingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈtingitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tin·gi·tur — morphologica: con-ting-itur