Discretiva

  dividat dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidat tertia singularis praesens activa coniunctivus dīvidō (dīvidere)

Appellatio +/-

 API: /ˈdiːwidat/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dat — morphologica: di-vid-at

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Quintus Curtius Rufus ca. 50 Hildegardis Bingensis
1098-1179
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nam illa de quibus ante dixi huic acuto fugienda sunt: paria paribus relata et similiter conclusa eodemque pacto cadentia et immutatione litterae quasi quaesitae venustates, ne elaborata concinnitas et quoddam aucupium delectationis manifesto deprehensum appareat; itemque si quae verborum iterationes contentionem aliquam et clamorem requirent, erunt ab hac summissione orationis alienae; ceteris promiscue poterit uti, continuationem verborum modo relaxet et dividat utaturque verbis quam usitatissimis, translationibus quam mollissimis; etiam illa sententiarum lumina adsumet, quae non erunt vehementer inlustria. —Orator ad M. Brutum Ciceronis [1][2]

class.

  • Ecce altera quaestio, quomodo hominibus sit utendum. Quid agimus? Quae damus praecepta? Ut pareamus sanguini humano? Quantulum est ei non nocere, cui debeas prodesse! Magna scilicet laus est, si homo mansuetus homini est. Praecipiemus, ut naufrago manum porrigat, erranti viam monstret, cum esuriente panem suum dividat? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I.

  • Ceterum nos et Asiae et Europae custodes habebis: Bactra, nisi dividat Tanais, contingimus, ultra Tanain terras usque ad Thraciam colimus, Thraciae Macedoniam coniunctam esse fama fert. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Quod si quis vir aut per magica, aut per ardorem corporis sui incontinens est, accipiat speciem feminae huius herbae quae in praedicto fonte purgata est, et hoc quod in eadem herba, inter pectus et umbilicum suum per tres dies et per tres noctes ligatum habeat, et postea eumdem fructum in duas partes dividat, atque super utrumque lanckun [ilium ed.] partem unam per tres dies et per tres noctes ligatum teneat. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [5]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Ad praxim quippe nostram adeo usque termini atque partes sunt indefinitae; quia minimo vero a minimo nostri sensus et operis multo intervallo recedente, evenit ut vage ratio practicando dividat et componat, quod certorum numerorum differentiis ex rei veritate consistit. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Orator ad M. Brutum. (The Latin Library): XXIV [85] — dividat
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: dividat.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 15. 95, versus 51 — dividat
  4. 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum VIII, [30] — dividat
  5. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. LVI. - De mandragora  — dividat
  6. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura (Universitas Turicensis): Liber Contemplationem ex minimo. Cap. XIV. [29] — dividat