Discretiva

  divideretur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīviderētur tertia singularis imperfectum passiva coniunctivus dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /diːwideˈreːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·de·rē·tur — morphologica: di-vid-eretur

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius -58/+17Velleius Paterculus
ca. -20/+35
P. Cornelius Tacitus
ca. 116
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Itaque, cum sententia prima Bibuli pronuntiata esset, ut tres legati regem reducerent, secunda Hortensi, ut tu sine exercitu reduceres, tertia Volcaci, ut Pompeius reduceret, postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

class.

  • Hoc palam relatum in tabulas, ut plebem tribunosque falleret iudicii rescindendi consilium initum; consenserant autem ut multo maiore parte Rutulorum colonorum quam Romanorum scripta nec ager ullus divideretur nisi is, qui interceptus iudicio infami erat, nec ulli prius Romano ibi quam omnibus Rutulis divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.

  • In hoc consulatu Caesar legem tulit, ut ager Campanus plebei divideretur, suasore legis Pompeio. Ita circiter viginti milia civium eo deducta et ius urbis restitutum post annos circiter centum quinquaginta duos quam bello Punico ab Romanis Capua in formam praefecturae redacta erat. —Historiae Romanae Vellei [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • sed oppidani portis sponte patefactis se suaque Romanis permisere, quod salutem ipsis tulit: Artaxatis ignis immissus deletaque et solo aequata sunt, quia nec teneri ‹poterant› sine valido praesidio ob magnitudinem moenium, nec id nobis virium erat quod firmando praesidio et capessendo bello divideretur, vel si integra et incustodita relinquerentur, nulla in eo utilitas aut gloria quod capta essent. —Annales P. Cornelii Taciti [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et cum ipsum integrum non sit divisibile, non divideretur in illud quod vere est; quod si dividitur in illud quod vere est, nimirum inter totum et partem, item inter partem et partem differentiam esse oportet, et unius rationem esse aliam a ratione alterius. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 2 [1] — divideretur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: divideretur.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 11, [4] — divideretur
  4. 4.0 4.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput XLIV. p. 4 — divideretur
  5. 5.0 5.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [41] — divideretur
  6. 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber I. Cap. Quod vere ens non possit esse substantia. [28] — divideretur