dividetis

Discretiva

dividetis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidētis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdeːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dē·tis — morphologica: di-vid-etis

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. IX.

• “Quando transieritis Iordanem intrantes terram Chanaan, disperdite cunctos habitatores regionis illius. Vitulos et statuas comminuite, atque excelsa vastate, mundantes terram et habitantes in ea: ego enim dedi vobis eam in possessionem, quam dividetis vobis sorte. Pluribus dabitis latiorem, et paucis angustiorem. Singulis ut sors ceciderit, ita haereditas tribuetur. Per tribus et familias possessio dividetur.” —Enarrationes in librum Numerorum Rabani Mauri. (780-856). Liber quartus. Caput IX. Praeceptum Domini ad Moysen de idolis confringendis.