Discretiva

  dividitor dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīviditor secunda singularis futurum passiva imperativus dīvidō (dīvidere)
dīviditor tertia singularis futurum passiva imperativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio +/-

 API: /diːˈwiditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·di·tor — morphologica: di-vid-itor

Usus +/-

Latinitas mediaevalis

saec. VI.

  • Si filios non habeat, omnis eius substantia inter monasterium in quod coniicitur et ecclesiam in quam prius ordinata fuit aequis portionibus dividitor. —Novellae selectae Iustiniani I Augusti (c.482–565). Novella CXXIII. De ecclesiasticis diversis capitulis.