Victionarium

divisurus

Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /diːwiːˈsuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·rus — morphologica: divis-ur-us

Notatio +/-

← Latine: dīvidō (dīvidere)

Participium +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
dīvīsūrus
—
 futurum activa participium­ nominativo dīvidō (dīvidere)

Declinatio +/-

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. dīvīsūrus dīvīsūra dīvīsūrum nom. dīvīsūrī dīvīsūrae dīvīsūra
gen. dīvīsūrī dīvīsūrae dīvīsūrī gen. dīvīsūrōrum dīvīsūrārum dīvīsūrōrum
dat. dīvīsūrō dīvīsūrae dīvīsūrō dat. dīvīsūrīs dīvīsūrīs dīvīsūrīs
acc. dīvīsūrum dīvīsūram dīvīsūrum acc. dīvīsūrōs dīvīsūrās dīvīsūra
abl. dīvīsūrō dīvīsūrā dīvīsūrō abl. dīvīsūrīs dīvīsūrīs dīvīsūrīs
voc. dīvīsūre dīvīsūra dīvīsūrum voc. dīvīsūrī dīvīsūrae dīvīsūra

Loci +/-

Titus Livius -58/+17 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sp. Cassius deinde et Proculus Verginius consules facti. Cum Hernicis foedus ictum; agri partes duae ademptae. Inde dimidium Latinis, dimidium plebi divisurus consul Cassius erat. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quem divisurus non fueram, quo scilicet solitarie vite solitarius liber esset, nisi quia in mentem rediit eam me solitudinem laudasse, non que unum etiam sed que turbas fugit. —De vita solitaria Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 41, [1] — divisurus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: divisurus.
  3. ↑ 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De vita solitaria. (Universitas Turicensis): Liber II. 15 — divisurus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=divisurus&oldid=212062"