Discretiva

  dormiente dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
dormiente casus ablativus singularis participii dormiēns
Appellatio +/-
 API: /dormiˈente/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mi·en·te — morphologica: dormi-ent-e

Italice +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormiente
praesens activa participium dormire
Appellatio +/-
 API: /dorˈmjɛnte/
Syllabificatio phonetica: dor·mien·te — morphologica: dormi-ente
Formae aliae +/-

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • si quando incidit pecus in spem nascentis, hoc deprehenditur signo: ove, cum comederit, dormiente protinus, capra sternuente crebrius. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 15, [39] — dormiente
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormiente.