ducite

Discretiva

ducite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dūcite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	dūcō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈduːkite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dū·ci·te — morphologica: duc-ite