Latine +/-

explōrō +/-

Appellatio +/-

 API: /eksˈploːroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·plō·rō — morphologica: ex-plor-o

Notatio +/-

ex- + plōrō.

Verbum transitivum +/-

explōr|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. Diligenter inquirere.
  2. (Figurativē) in alia re quaerere.
  3. (Poeticē) experiendo comperire.

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
explōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. explōrō explōrem   explōrābam explōrārem explōrābō  
II. sing. explōrās explōrēs explōrā! explōrābās explōrārēs explōrābis explōrātō!
III. sing. explōrat explōret   explōrābat explōrāret explōrābit explōrātō!
I. plur. explōrāmus explōrēmus   explōrābāmus explōrārēmus explōrābimus  
II. plur. explōrātis explōrētis explōrāte! explōrābātis explōrārētis explōrābitis explōrātōte!
III. plur. explōrant explōrent   explōrābant explōrārent explōrābunt explōrantō!
Thema Vox passiva
explōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. explōror explōrer   explōrābar explōrārer explōrābor  
II. sing. explōrāris explōrēris explōrāre! explōrābāris explōrārēris explōrāberis explōrātor!
III. sing. explōrātur explōrētur   explōrābātur explōrārētur explōrābitur explōrātor!
I. plur. explōrāmur explōrēmur   explōrābāmur explōrārēmur explōrābimur  
II. plur. explōrāminī explōrēminī explōrāminī! explōrābāminī explōrārēminī explōrābiminī
III. plur. explōrantur explōrentur   explōrābantur explōrārentur explōrābuntur explōrantor!
Thema Vox activa
explōrāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. explōrāvī explōrāverim explōrāveram explōrāvissem explōrāverō
II. sing. explōrāvistī explōrāveris explōrāverās explōrāvissēs explōrāveris
III. sing. explōrāvit explōrāverit explōrāverat explōrāvisset explōrāverit
I. plur. explōrāvimus explōrāverimus explōrāverāmus explōrāvissēmus explōrāverimus
II. plur. explōrāvistis explōrāveritis explōrāverātis explōrāvissētis explōrāveritis
III. plur. explōrāvērunt explōrāverint explōrāverant explōrāvissent explōrāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
explōrāre explōrāvisse explōrātūrum,
-am, -um esse
explōrāns   explōrātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
explōrārī explōrātum,
-am, -um esse
explōrātum īrī   explōrātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
explōrandī explōrandus, -a, -um explōrātum explōrātū

Usus +/-

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

  • Iter meum famae varietas retardavit. nam dum exploro tuta et longitudinem viae dierum interpositione distinguo, tandem sextum kalendas Martias Mediolanium per Ticeni longinqua perveni. —Epistulae Q. Aurelii Symmachi (ca. 340-402). Liber septimus. XIII a. 402. Symmachus Symmacho filio.

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. indāgō, indāgāre; observō, observāre
  2. investīgō, investīgāre
  3. exquīrō, exquīrere; exāminō, exāmināre; probō, probāre

Composita

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Diligenter inquireredilatare ▼
Diligenter inquirerecollabi ▲
In alia re quaereredilatare ▼
In alia re quaererecollabi ▲
Experiendo comperiredilatare ▼
Experiendo comperirecollabi ▲

Discretiva

  exploro dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Hispanice +/-

exploro +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
exploro prima singularis praesens activa indicativus explorar
Appellatio +/-
 API: [esˈploro]
Syllabificatio phonetica: ex·plo·ro — morphologica: ex-plor-o

Lusitane +/-

exploro +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
exploro prima singularis praesens activa indicativus explorar
Appellatio +/-
 API: [ɜiʃˈpłoru](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: ex·plo·ro — morphologica: ex-plor-o

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 372 — “EXPLŌRO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 1009 — “ex-plōro, āvi, ātum, 1. v. a.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — explōro, āvī, ātum, āre (tom. 1, p. 2592)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)explorare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)exploro