Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /intransiˈtiːweː/, [ɪntrãːsɪˈtiːweː](classice)

Notatio +/-

Latine: intrānsitīvus, trānseō

Adverbium +/-

intrānsitīvē

  1. (Grammatica) in sēnsū intrānsitīvō.

Dictiones collatae +/-

Antonyma · contraria

Translationes +/-

Discretiva

  intransitive dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

  • intrānsitīve — casus vocativus singularis genus masculinum vocis intrānsitīvus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /intransiˈtiːwe/, [ɪntrãːsɪˈtiːwe](classice)

Germanice +/-

Proprietates grammaticales +/-

  1. intransitive — casus nominativus singularis genus femininum flexus fortis adiectivi intransitiv
  2. intransitive — casus accusativus singularis genus femininum flexus fortis adiectivi intransitiv
  3. intransitive — casus nominativus pluralis flexus fortis adiectivi intransitiv
  4. intransitive — casus accusativus pluralis flexus fortis adiectivi intransitiv
  5. intransitive — casus nominativus singularis genus masculinum flexus lenis adiectivi intransitiv
  6. intransitive — casus nominativus singularis genus femininum flexus lenis adiectivi intransitiv
  7. intransitive — casus accusativus singularis genus femininum flexus lenis adiectivi intransitiv
  8. intransitive — casus nominativus singularis genus neutrum flexus lenis adiectivi intransitiv
  9. intransitive — casus accusativus singularis genus neutrum flexus lenis adiectivi intransitiv
  10. intransitive — casus nominativus singularis genus neutrum flexus mixti adiectivi intransitiv
  11. intransitive — casus accusativus singularis genus neutrum flexus mixti adiectivi intransitiv

Appellatio pronuntiatusque +/-

intransitive API: [ˈɪntʀanziˌtiːvə](appellatio normata)