lacrimo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈlakrimoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: la·cri·mō — morphologica: lacrim-o

Formae aliae

• lacrumo (archaice)
• lacrymo (menda)

Notatio

← Latine: lacrima.

Verbum intransitivum

lacrĭm|ō, -āre, -āvī, -ātum

1. √ Destillare lacrimas; fleo, ploro.
   1. (transitive; rarissime) Lacrimare pro aliquo.
2. Destillare alia fluida, ut sucum plantae.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
lacrim-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lacrimō	lacrimem		lacrimābam	lacrimārem	lacrimābō
II. sing.	lacrimās	lacrimēs	lacrimā!	lacrimābās	lacrimārēs	lacrimābis	lacrimātō!
III. sing.	lacrimat	lacrimet		lacrimābat	lacrimāret	lacrimābit	lacrimātō!
I. plur.	lacrimāmus	lacrimēmus		lacrimābāmus	lacrimārēmus	lacrimābimus
II. plur.	lacrimātis	lacrimētis	lacrimāte!	lacrimābātis	lacrimārētis	lacrimābitis	lacrimātōte!
III. plur.	lacrimant	lacriment		lacrimābant	lacrimārent	lacrimābunt	lacrimantō!
Thema	Vox passiva
lacrim-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	lacrimor	lacrimer		lacrimābar	lacrimārer	lacrimābor
II. sing.	lacrimāris	lacrimēris	lacrimāre!	lacrimābāris	lacrimārēris	lacrimāberis	lacrimātor!
III. sing.	lacrimātur	lacrimētur		lacrimābātur	lacrimārētur	lacrimābitur	lacrimātor!
I. plur.	lacrimāmur	lacrimēmur		lacrimābāmur	lacrimārēmur	lacrimābimur
II. plur.	lacrimāminī	lacrimēminī	lacrimāminī!	lacrimābāminī	lacrimārēminī	lacrimābiminī	—
III. plur.	lacrimantur	lacrimentur		lacrimābantur	lacrimārentur	lacrimābuntur	lacrimantor!

Thema	Vox activa
lacrimāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	lacrimāvī	lacrimāverim	lacrimāveram	lacrimāvissem	lacrimāverō
II. sing.	lacrimāvistī	lacrimāveris	lacrimāverās	lacrimāvissēs	lacrimāveris
III. sing.	lacrimāvit	lacrimāverit	lacrimāverat	lacrimāvisset	lacrimāverit
I. plur.	lacrimāvimus	lacrimāverimus	lacrimāverāmus	lacrimāvissēmus	lacrimāverimus
II. plur.	lacrimāvistis	lacrimāveritis	lacrimāverātis	lacrimāvissētis	lacrimāveritis
III. plur.	lacrimāvērunt	lacrimāverint	lacrimāverant	lacrimāvissent	lacrimāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	lacrimāre	lacrimāvisse	lacrimātūrum, -am, -um esse	lacrimāns		lacrimātūrus, -a, -um­
Vox passiva	lacrimārī	lacrimātum, -am, -um esse	lacrimātum īrī		lacrimātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
lacrimandī		lacrimandus, -a, -um			lacrimātum	lacrimātū

Usus

• Quid tu igitur lacrimās? — Anglice: Why then are you weeping?

Dictiones derivatae

• lacrimor, lacrimārī (deponēns)

Translationes

Destillare lacrimas

• Anglice: weep (en)
• Dacoromane: plânge (ro)
• Esperantice: larmi (eo)
• Francogallice: pleurer (fr)

• Germanice: weinen (de)
• Graeca Antiqua: δακρύω ‎(dakrýō)
• Hungarice: sír (hu)

Destillare alia fluida

• Anglice: exude (en), drip (en)
• Francogallice: distiller (fr)

• Germanice: träufeln (de), Tropfen absondern (de)

Loci

Latinitas antiqua

• Ne lacruma, patrue. —Poenulus Plauti

Latinitas classica

• te, ut a me discesseris, lacrimasse moleste ferebam. —Ad Atticum Ciceronis