Discretiva

  scribendi dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
scrībendī
activa gerundium­ genitivo scrībō (scrībere)
Forma Modus flexurae originis
scrībendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi scrībendus
scrībendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi scrībendus
scrībendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi scrībendus
scrībendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi scrībendus

Appellatio +/-

 API: /skriːˈben.diː/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrī·ben·dī — morphologica: scrib-end-i

Loci +/-

M. Tullius Cicero
–106…–43
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • nam quibusdam, et iis quidem non admodum indoctis, totum hoc displicet philosophari. quidam autem non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed tantum studium tamque multam operam ponendam in eo non arbitrantur. erunt etiam, et ii quidem eruditi Graecis litteris, contemnentes Latinas, qui se dicant in Graecis legendis operam malle consumere. postremo aliquos futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent, genus hoc scribendi, etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse negent. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • Nil erit ulterius quod nostris moribus addat
posteritas, eadem facient cupientque minores,
omne in praecipiti vitium stetit. utere velis,
totos pande sinus. dices hic forsitan ‹unde
ingenium par materiae? unde illa priorum
scribendi quodcumque animo flagrante liberet
simplicitas? «cuius non audeo dicere nomen?
quid refert dictis ignoscat Mucius an non?»
pone Tigillinum, taeda lucebis in illa
qua stantes ardent qui fixo gutture fumant,
et latum media sulcum deducit harena.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber primus. 1 [1] — scribendi
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: scribendi.
  3. 3.0 3.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura I, versus 152 — scribendi