surdus
Latine +/-
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio +/-
A *sur-do-, fortasse a radice Indeuropaea *swer- “susurrare”.
Nomen adiectivum +/-
surd|us, -a, -um
- √ Qui auditum caret, aut totum aut partim.
Declinatio +/-
| singularis | pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | surdus | surda | surdum | nom. | surdī | surdae | surda |
| gen. | surdī | surdae | surdī | gen. | surdōrum | surdārum | surdōrum |
| dat. | surdō | surdae | surdō | dat. | surdīs | surdīs | surdīs |
| acc. | surdum | surdam | surdum | acc. | surdōs | surdās | surda |
| abl. | surdō | surdā | surdō | abl. | surdīs | surdīs | surdīs |
| voc. | surde | surda | surdum | voc. | surdī | surdae | surda |
Translationes +/-
- √ deaf
- √ κωφός (cōphos)
- √ sordo