Discretiva

  turbines dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

turbinēs +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
turbinēs casus nominativus pluralis substantivi turbō
turbinēs casus accusativus pluralis substantivi turbō
turbinēs casus vocativus pluralis substantivi turbō
Appellatio +/-
 API: /ˈturbineːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·bi·nēs — morphologica: turbin-es

Anglice +/-

turbines +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
turbines forma pluralis substantivi turbine
Appellatio +/-
 API: [ˈtɜːbɪnz](Britannice)
 API: [ˈtɜːʳbaɪnz](Americane)
Syllabificatio phonetica: tur·​bines

Batave +/-

turbines +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
turbines forma pluralis substantivi turbine
Appellatio +/-
turbines API: /tʏrˈbinəs/
Syllabificatio phonetica: tur·​bi·nes

Francogallice +/-

turbines +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
turbines secunda singularis praesens activa indicativus turbiner
turbines secunda singularis praesens activa coniunctivus turbiner
Forma Modus flexurae originis
turbines forma pluralis substantivi turbine
Appellatio +/-
 API: [tyʁˈbin]
Syllabificatio phonetica: tur·bines — morphologica: turbin-es

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • hinc nubila, tonitrua et alia fulmina, hinc grandines, pruinae, imbres, procellae, turbines, hinc plurima mortalium mala et rerum naturae pugna secum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 38, [102] — turbines
  2. Vicicitatio: turbines.