Formae aliae

+/-

Notatio

+/-

A nomine Germanico  Zink , fortasse a  Zinke  “vallus, spina.”

Nomen substantivum

+/-

zinc|um, -ī (neut.; materiale)

  1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 30 est.

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. zincum
I
gen. zincī
II
dat. zincō
III
acc. zincum
IV
abl. zincō
VI
voc. zincum
V

Dictiones collatae

+/-
Systema Periodicum
H
He
Li Be
B C N O F Ne
Na Mg
Al Si P S Cl Ar
K Ca
Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr
Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra **
Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og

* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

+/-

Anglice

zinc en: zincum est metallumzinc is a metal

Finnice

sinkki fi

Germanice

Zink neut. de

Graeca Antiqua

ψευδάργυρος (pseudargyros, masc.)

Iaponice

亜鉛 (aen) ja

Polonice

cynk masc. pl

Ruthenice

цинк (tsink, masc.) ru