Latine +/-

Appellatio +/-

abigo abigere abegi abactum IPA (restitute) /'a.bi.go(ː)/, a.'bi.ge.re/, /a.'beː.giː/, a.'bak.tun/

Notatio +/-

ab + ago

Verbum transitivum +/-

ăbĭg|ō, -ere, abēgi, abactum

  1. √ ago aliquid ab alicubi
    particulariter, pecoris
  2. (medice, de morbo)
  3. (medice, de partu) abortum facio; syn. elido

Coniugatio +/-

Radix praesens ăbĭg-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ăbĭgō ăbĭgimus I. ăbĭgor ăbĭgimur
II. ăbĭgis ăbĭgitis II. ăbĭgeris ăbĭgiminī
III. ăbĭgit ăbĭgunt III. ăbĭgitur ăbĭguntur
Imperativus
act. ăbĭge ăbĭgite pass. ăbĭgere ăbĭgiminī
Imperativus futurus
II. ăbĭgitō ăbĭgitōte II. ăbĭgitor
III. ăbĭgitō ăbĭguntō III. ăbĭgitor ăbĭguntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ăbĭgam ăbĭgāmus I. ăbĭgar ăbĭgāmur
II. ăbĭgās ăbĭgātis II. ăbĭgāris ăbĭgāminī
III. ăbĭgat ăbĭgant III. ăbĭgātur ăbĭgantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ăbĭgēbam ăbĭgēbāmus I. ăbĭgēbar ăbĭgēbāmur
II. ăbĭgēbās ăbĭgēbātis II. ăbĭgēbāris ăbĭgēbāminī
III. ăbĭgēbat ăbĭgēbant III. ăbĭgēbātur ăbĭgēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ăbĭgerem ăbĭgerēmus I. ăbĭgerer ăbĭgerēmur
II. ăbĭgerēs ăbĭgerētis II. ăbĭgerēris ăbĭgerēminī
III. ăbĭgeret ăbĭgerent III. ăbĭgerētur ăbĭgerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ăbĭgam ăbĭgēmus I. ăbĭgar ăbĭgēmur
II. ăbĭgēs ăbĭgētis II. ăbĭgēris ăbĭgēminī
III. ăbĭget ăbĭgent III. ăbĭgētur ăbĭgentur
Radix perfecta abēg-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. abēgī abēgimus
II. abēgistī abēgistis
III. abēgit abēgērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. abēgerim abēgerīmus
II. abēgerīs abēgerītis
III. abēgerit abēgerint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. abēgeram abēgerāmus
II. abēgerās abēgerātis
III. abēgerat abēgerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. abēgissem abēgissēmus
II. abēgissēs abēgissētis
III. abēgisset abēgissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. abēgerō abēgerimus
II. abēgeris abēgeritis
III. abēgerit abēgerint
Infinitivi
act. pass.
praes. ăbĭgere ăbĭgī
perf. abēgisse
Participia
praes. ăbĭgēns, -entis
perf. abactus, -a, -um
fut. abactūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. ăbĭgendum, -ī
adiect. ăbĭgendus, -a, -um
supina abactum, abactū

Loci +/-

antiq.

saec. I.