Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /aˈbitioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·i·ti·ō — morphologica: ab-itio

Notatio +/-

Latine: abeō (abīre)

Nomen substantivum +/-

abiti|ō, -ōnis fem. [1][2][3][4][5]

  1. Actus abeundi.

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. abitiō abitiōnēs I
gen. abitiōnis abitiōnum II
dat. abitiōnī abitiōnibus III
acc. abitiōnem abitiōnēs IV
abl. abitiōne abitiōnibus VI
voc. abitiō abitiōnēs V

Dictiones collatae +/-

Synonyma

Translationes +/-

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 11 — “ĂBĬTĬO, ōnis, f. 3. (abeo)”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 8 — “ăbĭtĭo, ōnis, f. [abeo]”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — abitio, ōnis, f. (abeo) (tom. 1, p. 20)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)abitio
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)abitio