absolutior

Discretiva

absolutior dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absolūtior	casus nominativus singularis · genus masculinum	adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)
absolūtior	casus vocativus singularis · genus masculinum	adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)
absolūtior	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)
absolūtior	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)

Appellatio

API: /absoˈluːtior/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·ti·or — morphologica: ab-solut-ior

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Et de spinis quidem ac tribulis absolutior potest esse responsio, quia post peccatum dictum est homini de terra: spinas et tribulos pariet tibi. —De Genesi ad litteram Augustini