Discretiva

  absolutissima dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

absolūtissima +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
absolūtissima casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissima casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissima casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissima casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissima casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /absoluːˈtissima/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·ma — morphologica: ab-solut-issim-a

absolūtissimā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
absolūtissimā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /absoluːˈtissimaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·mā — morphologica: ab-solut-issim-a

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Idem tractatur argumentum. Proinde si recte sentimus, sicut pro membris sanatis gratias agere, ita pro sanandis orare debemus, ut absolutissima cui nihil addi possit sanitate, perfecta Dei suavitate, plena libertate perfruamur. —De natura et gratia Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De natura et gratia (Universitas Turicensis). Caput LVIII, p. [68] — absolutissima
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutissima.