absolutissimae
Discretiva
absolutissimae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
absolūtissimae | casus genitivus singularis · genus femininum | adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus) |
absolūtissimae | casus dativus singularis · genus femininum | adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus) |
absolūtissimae | casus nominativus pluralis · genus femininum | adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus) |
absolūtissimae | casus vocativus pluralis · genus femininum | adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /absoluːˈtissimae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·mae — morphologica: ab-solut-issim-ae
Loci
+/-Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
+/-
- faciamus potius, quod nostri est liberi arbitrii atque absolutissimae potestatis, et inrideamus apostolum dicentem: fidelis deus, qui non vos permittat temptari super id quod potestis, et resistamus ei dicentes: ut quid peto a domino, quod in mea posuit potestate? —De bono viduitatis Augustini [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De bono viduitatis. (Universitas Turicensis): . Caput XVII, p. [21] — absolutissimae
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutissimae.