Discretiva

  absolutissimas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
absolūtissimās casus accusativus pluralis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /absoluːˈtissimaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·mās — morphologica: ab-solut-issim-as

Loci

+/-
Nicolaus Copernicus
1473–1543
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

+/-

saec. XVI.

  • PRINCIPIO advertendum nobis est, globosum esse mundum, sive quod ipsa forma perfectissima sit omnium, nulla indigens compagine, tota integra: sive quod ipsa capacissima sit figurarum, quas compraehensurum omnia, & conservaturum maxime decet: sive etiam quod absolutissimas quasque mundi partes, Solem dico, Lunam & stellas, tali forma conspiciantur: sive quod hac universa appetant terminari, quod in aquas guttis caeterisque liquidis corporibus apparet, dum per se terminari cupiunt. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. Quod mundus sit sphaericus. Cap. I. — absolutissimas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutissimas.