absolutissimas
Discretiva
absolutissimas dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
absolūtissimās | casus accusativus pluralis · genus femininum | adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /absoluːˈtissimaːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·mās — morphologica: ab-solut-issim-as
Loci
+/-Nicolaus Copernicus 1473–1543 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova
+/-
- PRINCIPIO advertendum nobis est, globosum esse mundum, sive quod ipsa forma perfectissima sit omnium, nulla indigens compagine, tota integra: sive quod ipsa capacissima sit figurarum, quas compraehensurum omnia, & conservaturum maxime decet: sive etiam quod absolutissimas quasque mundi partes, Solem dico, Lunam & stellas, tali forma conspiciantur: sive quod hac universa appetant terminari, quod in aquas guttis caeterisque liquidis corporibus apparet, dum per se terminari cupiunt. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. Quod mundus sit sphaericus. Cap. I. — absolutissimas
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutissimas.