absolventibus
Discretiva
absolventibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
absolventibus | casus dativus pluralis | participii absolvēns |
absolventibus | casus ablativus pluralis | participii absolvēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /absolˈwentibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·ti·bus — morphologica: ab-solv-ent-ibus
Loci
+/-Plinius minor 61-113 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Oportet tamen eos qui puniunt et qui relegant, absolventibus primum, mox inter se comparari. Scilicet ut in spectaculis quibusdam sors aliquem seponit ac servat, qui cum victore contendat, sic in senatu sunt aliqua prima, sunt secunda certamina, et ex duabus sententiis eam, quae superior exstiterit, tertia exspectat. —Epistulae Plini minoris [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber octavus, Epistula 14, [21] — absolventibus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: absolventibus.