ademptum
Discretiva
|
ademptum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ademptum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | adimō (adimere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ademptum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii ademptus |
| ademptum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii ademptus |
| ademptum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii ademptus |
| ademptum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii ademptus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /adˈemptum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ad·emp·tum — morphologica: ad-empt-um
