adimite

Discretiva

adimite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
adimite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	adimō (adimere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /adˈimite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ad·i·mi·te — morphologica: ad-im-ite