Discretiva

  aedificabat dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificābat tertia singularis imperfectum activa indicativus aedificō (aedificāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ae̯difiˈkaːbat/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·bat — morphologica: aedi-fic-abat

Loci

+/-
Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Regnum eum adfectare fama ferebat, quia nec collegam subrogaverat in locum Bruti et aedificabat in summa Velia: ibi alto atque munito loco arcem inexpugnabilem fieri. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber II, caput 7, [6] — aedificabat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificabat.