Discretiva

  aedificandi dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
aedificandī
activa gerundium­ genitivo aedificō (aedificāre)
Forma Modus flexurae originis
aedificandī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi aedificandus
aedificandī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi aedificandus
aedificandī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi aedificandus
aedificandī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi aedificandus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ae̯difiˈkandiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·can·dī — morphologica: aedi-fic-and-i

Loci

+/-
Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Haud magno opere plebem moverunt et infrequentem in foro propter aedificandi curam et eodem exhaustam impensis eoque agri immemorem, ad quem instruendum vires non essent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VI, caput 5, [5] — aedificandi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificandi.