aedificandi
Discretiva
aedificandi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
aedificandī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | aedificō (aedificāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
aedificandī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi aedificandus |
aedificandī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi aedificandus |
aedificandī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi aedificandus |
aedificandī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi aedificandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ae̯difiˈkandiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·can·dī — morphologica: aedi-fic-and-i
Loci
+/-Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Haud magno opere plebem moverunt et infrequentem in foro propter aedificandi curam et eodem exhaustam impensis eoque agri immemorem, ad quem instruendum vires non essent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VI, caput 5, [5] — aedificandi
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificandi.