aedificando
Discretiva
aedificando dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-aedificandō
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
aedificandō | —
|
—
|
activa | gerundium | dativo | aedificō (aedificāre) |
aedificandō | —
|
—
|
activa | gerundium | ablativo | aedificō (aedificāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
aedificandō | casus dativus singularis · genus masculinum | gerundivi aedificandus |
aedificandō | casus ablativus singularis · genus masculinum | gerundivi aedificandus |
aedificandō | casus dativus singularis · genus neutrum | gerundivi aedificandus |
aedificandō | casus ablativus singularis · genus neutrum | gerundivi aedificandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ae̯difiˈkandoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·can·dō — morphologica: aedi-fic-and-o
Loci
+/-Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- At enim apparet quidem pollui omnia nec ullis piaculis expiari posse, sed res ipsa cogit vastam incendiis ruinisque relinquere urbem et ad integra omnia Veios migrare nec hic aedificando inopem plebem vexare. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber V, caput 53 — aedificando
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificando.