aedificantes
Discretiva
aedificantes dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
aedificantēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii aedificāns |
aedificantēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii aedificāns |
aedificantēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii aedificāns |
aedificantēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii aedificāns |
aedificantēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii aedificāns |
aedificantēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii aedificāns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ae̯difiˈkanteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·can·tēs — morphologica: aedi-fic-ant-es
Loci +/-
Vitruvius ca. -80…-20 |
Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas mediaevalis
Fontes
- ↑ De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber sextus, Praefatio. [6] — aedificantes
- ↑ 2.0 2.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Visio sexta — aedificantes
- ↑ 3.0 3.1 Vicicitatio: aedificantes.