aedificarent
Discretiva
|
aedificarent dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| aedificārent | tertia pluralis | imperfectum | activa | coniunctivus | aedificō (aedificāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ae̯difiˈkaːrent/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·rent — morphologica: aedi-fic-arent
Loci
+/-| Titus Livius -58/+17 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
|||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Huic generi militum senatus eundem quem Cannensibus finem statuerat militiae. Additum etiam utrorumque ignominiae est ne in oppidis hibernarent neve hiberna propius ullam urbem decem milibus passuum aedificarent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Latinitas mediaevalis
+/-
- Sicut etiam incarnatio filii eius suavissimum gustum in multa dulcedine stillabat, cum coelestes virtutes, plurimas aedificationes in ipso aedificarent, per quas homo ad supernum regnum rediret, quod nulla umbra mortis obscuratum est. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXVI, caput 1, [10] — aedificarent
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: aedificarent.
- ↑ 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber secundus. Visio sexta — aedificarent